Kosova’nın Gora Bölgesinden gelen Goralı ailesi, 1945 yılında Ankara’nın Kızılay semtinde nesiller boyunca kendi soyadlarını taşıyacak minik bir dükkan açar. Yeni lezzetlere ve sosyal mekanlara fazlasıyla gereksinim duyulan bu yıllarda Goralı, müşterilerin uğrak mekanı olur. O dönemlerde ürünler porsiyon şeklinde tabaklarda servis edilir. Ürünleri tabakta servis etme fikri aslında ekmeğin karneyle dağıtıldığı günlere denk gelmesinden dolayı bir mecburiyettir.1946 yılında Ferit Goralı amcasının yanında çalışmaya başlar ve gıda sektörüne yeni bir bakış açısı doğar.

Takvimler 1950’yi gösterdiğinde tabakta sunulan ve Goralı adı verilen ürünler sandviç ekmeğinin içine girmiştir. Daha Türkiye’de fast food alışkanlığı yokken, mideler ve ağızlar Amerikan hamburgerlerinin tadını bilmezken müşteriler Goralı sandviçinin damak çatlatan tadını kolayca benimserler.
1954 yılında Ferit Goralı yeni bir girişimle boza üretimine başlar. Bozaların çok lezzetli olmasına karşı ham maddeyi alacak maddi durum olmadığından dolayı bu girişimi kısa sürer.

Ferit Goralı, 1956 yılında askerliğini tamamlamasından sonra İstanbul’a göç eder. 1961 yılında o günün kısıtlı imkânlarında bugün hala aynı yerde hizmet vermekte olan Goralı’yı açar. O tarihte henüz inşaat halinde olan Fındıkzade’de bostanlar arasında yeni bir binanın zemin katında hizmet veren Goralı’da, Goralı sandviçinin yanı sıra poğaça, börek ve dondurma da satıldı. Pazarı bu şekilde sınayan Ferit Goralı, neyin daha iyi gidebileceğini anlamaya çalıştı. Goralı sandviçinin reçetesi tuttu ve Goralı markası giderek ünlendi.Ancak maddi sıkıntılar devam etmekteydi. O dönemlerde tek başına çalışan Ferit Goralı’nın en büyük destekçisi eşi Fikriye Goralı olur.